Ölum (Finish him!™)

Aslinda gunboyunca olumle alakali bir suru seyle karsi karsiya kaliyoruz. Fakat ilk sigara icisinizde nasil nikotin hafiften "kafa yapiyor" sonra hic etki etmiyorsa aynen bu sekilde tepkisiz kaliyor insan. PC oyunlari, TV, haberler surekli olumle alakali seyler yayiyorlar etrafa, fakat bizde tepki sifir. Misal haberler, X yerinde bomba patlamis, su kadar insan olmus su kadar da yarali var (yaralilarin isi daha da zor, kimisi gozsuz bacaksiz bilimum uzuvsuz yasamak zorunda)...sikimize takiyor muyuz?yoo (takin demiyorum, gelicez oraya ilerleyen kisimlarda). anca buyuk olcekteki olumler dikkat cekiyor, 50 ve uzeri (50 limittir, 49 olmaz) genelde yanki buluyor belki beynimizde bikac mikrosaniye hakikaten de olumun yakin oldugunu dusunuyoruz.
burda aslinda kafaya takilip takilmamak degil mesele, mesele bi gun gelip de bizim de geberecegimiz gercegidir. genelde insanlarda "benim basima gelmez" diye bir dusunce var. hadi varsin olsun, zaten olumden kacilmaz (belki birgun beynimiz simule edilirse o zaman isler degisir tabi, siberuzayda olumsuz oluruz (bkz. ghost in the shell))...ama asil takildigim nokta insanlarin belki de %90'inin olumsuzluge inanmak istemesi, arzulamasi...ki sonucunda dinler dogmustur...insanin olum korkusunu yatistirmak icin olumden sonra cennet vaadedilir. hatta cehennem gibi de bir olgu vardir ki bu da kisinin nefret ettigi kimselerin gitmesini arzuladigi, kendini rahat ettirdigi bisidir. insanlar binbilmemkac yildir yasiyor, hala olume inanmak istemiyor...oldukten sonra hala bir dunyanin varligina inaniyorlar...yok efendim oyle birsey yemisler sizi!
olunce boka pusure karisacagiz (uzayda olenler uydu olma sansina sahipler, orasi ayri)...dogum gibi dusunun, bi halt hatirliyor musunuz? hayir. olunce de oyle olacak. (ulan otorite gibi konustum, sanki yaptik ettik...benim dusuncelerim, sacmalamalarim)
zaten bu afterlife olayi bana kucuklugumden beri kelek gelmistir...bunda yapilan tasvirlerin filan oldukca kolpa olmasinin onemi var heralde...yok efendim orda irmaklar akiyor, cimen falan fesman, sagda solda melekler var....ya de get hemserim yau! kimi yiyorsunuz siz. din kulturu derslerinde filan bile hoca bikac bisiler demisti....akan sut irmaklari, bal falan fesmekan (tanim outdate olmus tabii)...
(daldan dala atla) olumun bana yakinlastigi iki an vardir su anda hatirlayabildigim...ilki iyi bildigim yakin akrabamiz...ufagim o zamanlar, aksamleyin beni motorla gezdirmisti koyde, sonra eve birakti babamlar bikac sigara ictiler sonra evine toplandi. sabahleyin ise yoktu artik, kendini asmisti...
ikinci hadise ise sahsen malligimdan kaynaklanan bisey...yuzme bilmeyen bir velet olan ben su pedalli deniz araclarinda aile, akraba zart zurt ile denizde pedal ceviriyoruz...tabii o zaman fizikteki kirilma olayini bilmedigimden, "sahil yakin nasil olsa, surda tekneden atliyim yuruyerek su icinden giderim" gibi bir dusunceyle dallamalik ornegi gostermistim. "hassiktir lan dip nerdee?dip nerdee?blopppp!" diye dusunurken enine bastigimin farkina varmistim...neyseki cok derin degildi dibe vurduktan sonra bi tazyikle kafami sudan cikardim, enistem kavradi hemen cektiler tekneye (pedalli deniz goturgeci aslinda)...bu arada hayatin gozler onunden film seridi gibi gecmesi hadisesini yasayamadim, demek ki bunye moloz...biraz nefeslendikten sonra pederin sagli sollu tokat ataklari ben daha "neoluyor ne bitiyor" dememe kalmadan suratta patlamaya baslamisti bile (finish him!fatalityyyy!).

aslinda olum iyi birseydir. insani uzun yillar kumulatif artan sikintilarindan ceker alir. dusunun olumsuz oldunuz? sikilmaz miydiniz`? bizzat ben sıkılırdım...iste bu möhim noktada afterlife olayi bayat gozukuyor...tamam bilader, sut irmaginda yikandik, bal irmaginda yuzduk (yavas!), duzmedik huri kalmadi...yani bu mudur?

Köpeğinize bakın: ne kadar uysal, ne kadar uslu değil mi? Bu köpek, yeryüzüne gelene kadar, binlerce köpeğin ölüp gitmesi gerekti. Ama bu binlerce köpeğin ölümü, köpek İdea’sına hiç dokunmadı bile. Bu İdea, onların ölümleri ile kararmadı. Köpeğinizin, sanki bugün dünyaya gelmiş gibi canlı ve diri olması ve hiçbir zaman ölüp gitmeyecek gibi görünmesi bundan ötürüdür. Onun gözlerinde, varlığında taşıdığı ölümsüz ilke yani archeus pırıldamaktadır.

Peki binlerce yıl içinde ölüm neyi ortadan kaldırdı? Ölüm köpeği ortadan kaldırmadı. Çünkü köpek, işte şurada gözlerinizin önünde ve kılına bile dokunulmamış halde duruyor. Ölümün yokettiği şey, bilincimizin güçsüzlüğünün, ancak zaman içinde algılayabildiği biçimi ve gölgesidir onun.”

Hayatın kısa rüyasına karşılık, sınırsız zamanın gecesi ne kadar uzun! -

Arthur Schopenhauer